Enerji ve Çevre Dünyası 126. Sayı (Mayıs-Haziran 2016)

NÜKLEER ENERJİ o Makale (1) Çin Nükleer Enerji Araştırma ve Tasarım Enstitüsü (2) Çin Guangdong Nükleer Enerji Grubu Araştırma ve Tasarım Enstitüsü (3) Çin Nükleer Enerji İşletme ve Araştırma Enstitüsü (4) Şanghay Nükleer Mühendislik Araştırma ve Tasarım Enstitüsü Yerlileştirme çalışmalarının yürütüldüğü ve 1985 yılında projesi başlayan Qinshan I reaktörü ile %70 oranında yerlileştirme başarılmıştır. Yeni tip bir reaktör olan ve kapasitesi farklı olan Qianshan il reaktöründe ise oran 50%'Iere düşmüştür. Lingao reaktöründe ise CPR (China's first domestic CPR-1000 nuclear power plant serisi) %55 yerlileştirme gerçekleştirilmiştir. Çin hükümeti, nükleer malzemeler üretimi için gerçekleştirilecek yerlileştirme faaliyetlerini uygun stratejiler geliştirerek desteklemektedir. Günümüzde Çin santrallerinea yerli katkı oranı %80-85 aralığına ulaşmış bulunmaktadır. Yerlileştirme çalışmalarının başarılı bir şekilde gerçekleştirilmesi için pek çok özel firma devlet desteği ile kurulmuştur. Bu firmalar santral ekipmanlarının üretiminde ve yakıt fabrikasyonu işlemlerinde önemli roller oynamışlardır[2]. 2.1.3. Yakıt Tedarik Zinciri Kurulması Çin Cumhuriyeti devleti, uranyum arama ve madenciliğine 1950'Ii yıllarda başlamıştır. Çin, büyük ölçekli nükleer güç gelişimi için sürekli ve güvenilir bir yerli uranyum tedarik zincirini sağlama yolunu benimsemiş, çalışmalarını bu doğrultuda sürdürmüştür. Kısa vadede; Çin, yerli kaynaklardan uranyum elde etme ve uranyum madenciliği prosesi için yatırımlarını artırmaktadır. Uzun vadede Çin, kullanılmış yakıtların yeniden işlenmesiyle ilgili yatırımlar yapma ve nükleer teknoloji için kendi kendine yeterli olmayı hedeflemekted i r [ 3 ] . 2.2. Güney Kore Cumhuriyeti Kore nükleer güç teknolojisinde baştan itibaren çabalarını sürdürmüş ve bunun sonucunda 1995'ten bu yana nükleer güç teknolojisini %95 oranında yerlileştirmiştir. 1956'da nükleer güç programı başlatılmış ve 1990'da PWR teknolojisinin yerlileştirme çalışmalarında büyük ilerleme kaydedilmiştir. Güney Kore'nin nükleer serüveninden dersler alınarak hazırlanan 14 ders için, gelişmekte olan ülkelerde nükleer altyapı ve planlamayı geliştirmek adına bu bilgilerin IAEA(Uluslararası Atom Enerji Ajansı)'nın kalkınma ve destek çabalarıyla birleştirilmesi önerilmiştir[4]. Güney Kore; 1956 yılında ROK-US (South Korea-United States Relation) ikili anlaşması ile nükleer santral hazırlıklarına başlamış, 1957 yılında IAEA'ya katılmış, 1958 yılında Nükleer Enerji Proje Uygulama Bürosu (NEPIO)'nu kurmuştur. 1964 yılında saha değerlendirme seçme çalışmalarına başlamış ve 1966'da saha seçim çalışmalarını tamamlamıştır. Kore 1968 yılında 20 yıllık planı oluşturarak kuracağı ilk nükleer santral için teklifçileri davet etmiş ve 1971 yılında ilk nükleer santral inşaatını anahtar teslimi metoduyla başlatmıştır. Kore'nin ticari olarak ilk nükleer santrali 1978 yılında devreye girmiştir[5]. 1987-1995 yılları arasında teknoloji transferi çalışmaları yürütülmüş, OPRlO00 tipi reaktörü tasarlamış ve geliştirdikleri APR1400 tipi reaktörleri dünya pazarına sunma konumuna gelmişlerdir. 2.2.1. Güney Kore'nin Nükleer Güç Programı Gelişimi Güney Kore, 1964-1994 yılları arasındaki yıllık %8.6'Iık gayrisafi yurt içi hasıla gelişimi ile, en hızlı sanayileşen ülkelerden birisi olarak kabul edilmektedir. İlk nükleer enerji santralinin 1978'de işletmeye alınmasından, 1996 yılına kadar 11 adet nükleer enerji santrali ticari olarak işletmeye alınmıştır. 1996 yılı verilerine göre bu santrallerin toplam kurulu gücü yaklaşık olarak 9.6 GWe ve toplam enerji üretimine katkısı %36 civarında olmuştur. 1999 yılına kadar toplam 6.1 GWe kurulu güce sahip 7 nükleer santral, 2006 yılına kadar da toplam 4.7GWe kurulu güce sahip 5 nükleer santral projesi devam 88 ENERJİ ve ÇEVRE DÜNYASI Sayı 126 -MAYIS / HAZİRAN 2016

RkJQdWJsaXNoZXIy MTcyMTY=