Enerji ve Çevre Dünyası Dergisi 157. Sayı (Nisan 2020)

30 Enerji ve Çevre / Nisan 2020 enerji-dunyasi.com rından biridir. Rüzgâr enerjisi ile elektrik üretimi ile Türkiye’nin enerji dışa bağımlılığı azalarak ekonomik özgürlük sağlamak- tadır. Rüzgâr enerjisi ile üretilen elektrik enerjisi, yenilenebilir enerji grubu içerisinde yer alarak Kyoto Protokolü uyarınca elektrik enerjisi ihracına ortam yaratmıştır [4]. 4. SONUÇ Sanayi yatırımları ve artan nüfus düşünüldüğünde Türki- ye’de gün geçtikçe enerjiye olan ihtiyaç artmaktadır. Bölgesel potansiyele göre kurulacak enerji santralleri ile artan enerji ihtiyacının giderilebileceği görülmektedir. Özellikle enerji ihtiyacının yerli ve milli kaynaklarla karşılanması ülkemiz için vazgeçilmez bir politika olmalıdır. Yenilenebilir enerji kaynağı olarak rüzgâr enerjisi, hep Türkiye’deki potansiyeli açısın- dan hem de azalan kurulum maliyetleri bağlamında yatırım yapılabilecek en önemli kaynaklardan biridir. Son yıllarda Türkiye’de rüzgâr enerji santralleri sayısı giderek artmaktadır. Günümüzde rüzgâr enerjisi bakımından Türkiye önemli bir pazara sahiptir. 2018 yılı Aralık ayı itibariyle yaklaşık 7615 MW kurulu güç ile yenilenebilir enerji kaynaklarının kullanımı açısından önemli bir değere ulaşmıştır. Önümüzdeki 10 yıl içinde Türkiye’deki rüzgâr enerjisi kurulu kapasitesinin yak- laşık 10,5 GW olacağı tahmin edilmektedir. Ayrıca gerekli düzenleme ve modernizasyonun yapılmasıyla bu değerlerin 20 GW’a kadar yükselebileceği ve yatırımcı çekeceği de öngörülmektedir. n KAYNAKLAR 1. Topçu, S., Menteş Ş. S., Yurdanur, S. Ü., Aslan Z., “Rüzgâr Enerjisi Potansiyelinin belirlenmesinde Yer Seçiminin Önemi: Sinop Örneği”, MMO, II. Çevre ve Enerji Kongresi, İstanbul, pp. 145-154, 2001. 2. http://nukte.org/ruzgarenerji, (Erişim Tarihi: 10.10.2019). 3. http://www.gwec.net (Erişim Tarihi: 11.04.2019). 4. http://tureb.com.tr (Erişim Tarihi: 14.04.2019). 5. T.C. Orman ve Su İşleri Bakanlığı Meteoroloji Genel Müdürlüğü, Meteorolojik Bilgi (11.04.2019). 6 http://www.yegm.gov.tr / (Erişim Tarihi: 10.09.2019). 7. Ilkılıç C., Aydın H., Behçet R. “The Current Status of Wind Energy in Turkey and in the World”, Energy Policy, 39(2), pp.961-967, 2011. 8. Köksal N. S. “Manisa/Kırkağaç Rüzgar Enerjisi Potansiyelinin İncelenmesi”, Kırkağaç Meslek Yüksekokulu Sempozyumu, 2012. 9. Ilkılıç C. “Wind Energy and Assessment of Wind Energy Potential in Turkey”, Renewable & Sustainable Energy Reviews, 16(2), pp. 1165-1173, 2012. 10. Şahin B., Bilgili M. “Wind Characteristics and Energy Potential in Belen-Hatay, Turkey”, International Journal of Green Energy, 6, pp.157-172. 2009 11. Aktacir M. A., Yeşilata B., Işıker Y. “Fotovoltaik- Rüzgâr Hibrid Güç Sistemi Uygulaması”, Yeni Enerji. Yenilenebilir Enerji Teknolojileri, 3, 56-62,2008 12. Brian D. V., Byron A. “Neal Analysis of Off-Grid Hybrid Wind Turbine/Solar PV Water Pumping Systems”, Solar Energy, 86, pp.1197–1207, 2012. 13. "AWEA 2016 Fourth Quarter Market Report". AWEA. American Wind Energy Association. 14. http://enerjienstitusu.com (Erişim Tarihi: 12.06.2019). 15. https://www.statista.com (Erişim Tarihi: 11.07.2019). 16. Koca, T., Aksungur, S. “Dünyada ve Türkiye’de Rüzgar Enerjisi İle Elektrik Üretim Potansiyeli”, 23rd International Energy and Environment Fair and Conference, pp. 74-77, 2017. n MAKALE