-------------------=======-----------------�-- - - 24 GÜNCEL / AGENDA 2. Ek-1'de yer alan ülkelerin yerine getireceği yükümlülükler; ♦ Bu ülkeler, iklim değişikliğini azaltmak amacıyla, sera gazlarının antropojenik (insan kaynaklı) emisyonlarını sınırlandırmak yönünde ve sera gazı sinklerini (yutaklarını) ve rezervuarlarını arttırmak yönünde tedbirler almak ve politikalar benimsemekle, Berlin'de başlayan bu süreç, 1997 yılında Japonya'nın Kyoto kentinde yapılan 3. Taraflar Konferansında (COP 3), ortak eylemlerin genel çerçevresini çizen protokolün (Kyoto Protokolü) benimsenmesiyle sonuçlandı . ♦ İklim değişikliğini önlemek için aldıkları tedbirlerin ve izledikleri politikaların neler olduğunu bildirmekle, ayrıca mevcut sera gazı emisyonları ve projekte edilen emisyonlarla ilgili elde edilen bilgiyi iletmekle Kyoto Protokolü: yükümlüler. ♦ Geçtiğimiz yüzyılın sonunda, insan kaynaklı sera gazı emisyonlarını, daha önceki seviyesine geri çekmek ve bunu gerçekleştirmek için öncelikle bireysel ya da ortaklaşa olarak 1990 yılı seviyesine indirmekle yükümlüydüler. Bu koşul Ek-1 İklim Değişikliği Çerçeve Sözleşmesi'nin sera gazı azaltımında yetersiz olduğunun kabul edilmesi ile birlikte sanayileşmiş ülkelerin sera gazı emisyonlarını azaltma yükümlülüklerinin daha sıkı hale getirilmesini amaçlayan ve azaltımın belirli zaman dilimleri {birinci taahhüt dönemi 2008-2012 sonunda toplam sera gazı emisyon miktarını 1990 yılı seviyesinin en az %5 altına indirmek) içinde gerçekleşmesini hedefleyen Kyoto Protokolü, 1997 yılında Kyoto'da benimsenerek 16 Mart 1998 tarihinde New York'ta imzaya açılmıştı. ülkeleri tarafından kısaca sera gazı emisyonlarının 2000 yılında 1990 yılı seviyesinde sabitlemek olarak yorumlanmaktaydı . 3. Ek-2 ülkeleri de, emisyonlarını 2000 yılına kadar 1990 yılı seviyesine çekmek yükümlülüğüne ilaveten, gelişme yolundaki ülkelere, ♦ Ulusal bildirimlerini hazırlamaları için maddi yardım sağlama, ♦ İklim değişikliğini önlemek için alınacak tedbirlerin ve izlenecek politikanın uygulama maliyetini karşılayabilmeleri için gerekli maddi kaynağı sağlama ve gerekirse bu ülkelere teknoloji transferi yapma yükümlülüğü altına girdiler. Uluslararası toplumun ortak karara varacağı yer, yılda bir kez yapılan ve tüm taraf ülkelerin söz sahibi olduğu Taraflar Konferansı (COP). Protokol ile belirlenen 20082012 yıllarını kapsayan dönemde Sözleşmenin Ek-1 listesinde yer alan ülkeler, direkt sera etkisi yaratan Karbondioksit (C0), Metan (CH ), Azot Oksitler (NOxJ, HidroF/oroKarbonlar (HFCs), PerFloro Karbonlar (PFCs) ve Kükürt Hekza Florid (SF) gazlarının toplam emisyonunu, 1990 yılındaki seviyesinin en az %5 altıncı çekecekler. Son üç gazın toplam emisyonlardaki payı çok olduğu için, ülkeler baz yıl Ana Sözleşme gibi Protokolün de Ek-A ve Ek-B olmak üzere iki ek listesi bulunmakta. Protokolün Ek-A listesinde emisyonlarının azaltılması gereken 6 temel sera gazı ve kaynaklandığı sektörler yer alırken, Ek-B listesinde Sözleşmenin Ek-1 listesinde yer alan ülkeler ve "sayısal sera gazı emisyon indirim hedefleri" yer almakta. Önemli bir grup sera gazı olan KloroFloro Karbonlar (CFCs), Ozon Tabakasını incelten Maddelere Dair Montreal Protokolü ile denetim altına alındığı için Kyoto Protokolü'nün kapsamına alınmadı. Protokol ile belirlenen 2008-2012 yıllarını kapsayan dönemde Sözleşmenin Ek-1 listesinde yer alan ülkeler, direkt sera etkisi yaratan Karbondioksit (CO2), Metan (CH 4), Azot Oksitler (NOx ), HidroFloroKarbonlar (HFCs), PerFloro Karbonlar (PFCs) ve Kükürt Hekza olarak sadece bu üç gaz için Florid (SF 6 ) gazlarının toplam Taraflar Konferansı, aynı zamanda emisyonunu, 1990 yılındaki seviyesinin en Sözleşmenin en üst organı. Taraflar 1995 yılını seçebilecekler. az %5 altına çekecekler. Son üç gazın Konferansı'nın birincisi (COP 1) 1995 .__ __________ _ _ ___.J toplam emisyonlardaki payı çok olduğu yılında Berlin'de yapıldı . Konferansın en önemli kararı "Berlin için, ülkeler baz yıl olarak sadece bu üç gaz için 1995 yılını Yaptırımı" olarak bilinen ve Ek-1 listesinde yer alan taraf seçebilecekler. ülkelerin yükümlülüklerini yetersiz bulan karar, İklim Değişikliği Çerçeve Sözleşmesi, gerçekleştirilecek eylemlerin çerçevesini çizmekte, 2000 yılında sera gazı emisyonlarını 1990 yılı seviyesine indirmek için politika ve programların benimsenmesini gerektirmekte. Fakat Sözleşme, Taraf Ülkelere "yasal bağlayıcı emisyon hedefleri" koymamakta. Berlin Yaptırımı 2000 yılından sonraki dönemler için belirli zaman dilimleri içinde "sayısal sera gazı azaltımı ve sınırlandırma" konusunda politika ve tedbirleri detaylandırmaya odaklı bir süreci başlattı. 1996 yılında Cenevre'de yapılan 2. Taraflar Konferansı'nda (COP 2) "Cenevre Deklarasyonu" olarak bilinen Deklarasyonla Ek-1 ülkeleri yasal bağlayıcılığı olan taahhütleri benimsemek niyetinde olduklarını bildirdiler. ENERJi & KOJENERASYON DÜNYASI
RkJQdWJsaXNoZXIy MTcyMTY=