� ENERJİ KAYNAKLARI / Sektörel Forum Öneriler Enerji kesinlikle bir iç politika aracı değildir. Dünya, enerji kaynaklarına göre yönleniyor. Savaşlar bu yüzden çıkıyor ve çıkmaya devam edecektir. Bu nedenle enerji politikası çok sağlam olmalıdır. Bütün argümanlar ve durumlar aynı anda değerlendirilmelidir. Peki ne olacak? Şimdi artık bir yerde durmanın zamanı geldi. Bugünü milat alıp, bir çizgi çizerek, şimdiye kadar yapılanları da ortaya koyup strateji belirleme zamanı gelmiştir. Hemen bugün konunun tüm taraflarını (DPT, ETKB, EPDK, EİE, TÜBİTAK, Üniversiteler, BOTAŞ, GAZBİR, TEİAŞ, TEDAŞ, TETAŞ, EÜAŞ, TMfırtınası" (ne derseniz deyin) mantığı ile katkıları alınmalıdır. Özelleştirme, nükleer enerji, yatırımlar, hep burada gündeme gelmelidir. Bu çalışma belki de yapılıyordur, ancak biz haberdar olmadığımız, herkesle yeterince paylaşılmadığı için bilemiyoruz ve sonuçta da tartışma ve doğru-yanlış yorumları da bitmiyor. Bu çalışmada önce elimizdeki kaynak, anlaşma, sözleşme, projeksiyon envanteri ortaya dökülmelidir. Şimdi ne durumdayız, ne gibi bağlantılarımız var, ileriye yönelik nasıl projeksiyonlar var? Hangi kaynaklarımız ve teknolojilerimiz var, eksiğimiz, fazlamız nelerdir, kuvvetli-zayıf yönlerimiz nelerdir? Coğrafi MOB, dernekler, enerji üreticileri ve sa- ve stratejik olarak tehdit ve fırsatlar ne56 nayicileri vs.. ) bir masa etrafında top- !erdir? Dünya nereye gidiyor? Hangi teklayıp birkaç gün boyunca dinç ve sağlıklı nolojiler geliyor? Bütün bunların bir bibir kafa ile "arama konferansı", "beyin lançosu çıkarılmalıdır. ENE RJ I OONYASI HAZiRAN 2007 Tüm kaynak ve tüketim projeksiyonları, teknolojik yenilikler ve global dengeler de dikkate alınarak bir otorite tarafından tüm ilgili tarafların katılımı ile bir "Enerji Strateji Belgesi" oluşturulmalıdır. Bu otorite, ulusal planlamanın yapılmasına öncülük etmeli, piyasanın gidişine yön vermelidir. Enerjinin global bir kavram olduğu, her adımda dünya dengelerini de dikkate almak gerektiğini unutmadan ulusal planlar yapılmalıdır. Burada oluşturulacak bir organ vasıtasıyla ile bir strateji (green paper) belirlenmeli ve artık bu devlet politikası (hükümet değil) haline gelmelidir. Bu politika ile kısa ( 1 - 1 O yıl) ve uzun ( 1 0-50 yıl) vadeli planlar çıkarılmalı, yatırımlar buna göre yönlendirilmelidir. Enerji sektörünün nereye gideceği belli olduktan sonra devlet, artık yön verecek fonksiyonlara girecektir. Plan her adımda takip edilmeli, gerçekleşmelere ve değişen dengelere göre gerektiğinde aynı organ tarafından revizyonlar yapılmalıdır. Bütün bu yapılan anlaşma, ihale, şebeke ve yatırımdan sonra artık dışa bağımlı diye doğal gazdan vazgeçme şansımız yoktur. O halde durumdan yararlanmalı, tedarik çeşitliliği ile tek kaynağa bağımlılığımızı azaltmalıyız. İtalya, doğal gaz tüketiminin %8S'lik bölümünü dışarıdan temin etmektedir, ayrıca ciddi bir miktar elektrik enerjisi de ithal etmektedir. Enerji kaynaklarına direk olarak sahip olan bazı şanslı ülkeler dışında tüm devletler dışa bağımlıdır. Dünya doğal gaz rezervinin üçte birlik bölümüne sahip Rusya da gazını satmak için dışa bağımlıdır. Öyleyse kaynak çeşitliliği ile arz güvenliğimizi sağlamalıyız. Mevcut durumu net ortaya koyan bu çal ışmadan sonra, gelecek projeksiyonlarını daha bilimsel, sağlıklı ve gerçekçi
RkJQdWJsaXNoZXIy MTcyMTY=