ULUSLARARASI ENERJİ AJANSI

Güneş PV ve rüzgarın genişletilmesinin tam potansiyelinin gerçekleştirilmesi proaktif entegrasyon stratejileri gerektirir. 2018 ile 2023 yılları arasında güneş PV ve rüzgar kapasitesi iki katından fazla artarken, elektrik üretimindeki payları neredeyse iki katına çıktı. Hükümetler bu kaynakları enerji sektörünün karbondan arındırılması için temel sütunlar olarak konumlandırıyor ve destekleyici bir politika ortamı ve güneş PV ve rüzgardaki son maliyet düşüşleri tarafından yönlendirilen kapasitenin 2030'a doğru hızla genişlemeye devam etmesi bekleniyor. COP28'in 2030 yılına kadar küresel yenilenebilir kapasiteyi üç katına çıkarma taahhüdü, büyümenin tahmin edilenden daha da hızlanabileceğini ve bu iddialı hedefe ulaşmak için yoğun çaba ve yatırımlar gerektirebileceğini gösteriyor.

Artan güneş PV ve rüzgar kapasitesinden elde edilen faydaların en üst düzeye çıkarılması, güç sistemlerine etkili bir şekilde entegre olmayı gerektirir. Güç sistemleri her zaman talep değişkenliğini yönetmiş olsa da, rüzgar ve güneş PV gibi değişken yenilenebilir enerji (VRE), hava durumuna bağlı olarak arz değişkenliği getirir. Bu değişkenlik, dağıtılabilir üretim, şebeke iyileştirmeleri, artan depolama ve talep tepkisi yoluyla tüm güç sisteminin esnekliğinin artırılmasını gerektirecektir. Başarılı entegrasyon, güvenli ve uygun fiyatlı bir şekilde kaynaklanabilen enerji miktarını en üst düzeye çıkarır, maliyetli sistem kararlılığı önlemlerini en aza indirir ve fosil yakıtlara olan bağımlılığı azaltır.

Entegrasyonu destekleyecek önlemlerin uygulanmasının geciktirilmesi, 2030 yılında güneş PV ve rüzgar ener jisi üretiminin %15'ine kadarını tehlikeye atabilir ve muhtemelen elektrik sektöründeki karbondioksit (CO2) emisyonlarında %20'ye kadar daha az azalmaya neden olabilir. Entegrasyon önlemlerinin ulusal iklim hedefleriyle uyumlu bir senaryo doğrultusunda uygulanamaması durumunda, 2030 yılına kadar 2.000 terawatt-saat (TWh) küresel VRE üretimi risk altında olacak ve ulusal enerji ve iklim taahhütlerinin yerine getirilmesi tehlikeye girecektir. Bu potansiyel kayıp Çin ve Amerika Birleşik Devletleri'nin 2023'teki birleşik VRE çıktısına eşdeğer olası teknik ve ekonomik kısıtlamalardaki artışların yanı sıra olası proje bağlantı gecikmelerinden kaynaklanmaktadır. Sonuç olarak, 2030 yılında güneş PV ve rüzgarın küresel elektrik karışımındaki payı, entegrasyon önlemlerinin zamanında uygulanması durumunda %35 olan orandan daha düşük olan %30'aulaşacaktır. Bu azalmanın fosil yakıtlara olan bağımlılığın artmasıyla telafi edilmesi durumunda, enerji sektöründeki CO2 emisyonlarında yüzde 20'ye varan bir azalma meydana gelebilir.

Yazının devamı için tıklayın